nobody.fotkoblog.pl

Po takim czasie ciężko się tu wraca, ale w tym momencie potrzebuję miejsca, w którym mogę się uzewnętrznić. Nie wiedziałam, że aż tyle zmieni się w moim życiu w ciągu tego czasu. Zjebalam całą masę rzeczy, sytuacji, relacji. Za to wróciły ataki paniki i depresja. Nie wytrzymuję już psychicznie i jeszcze moment, a wszystko we mnie wybuchnie. Nie chciałabym tego ani trochę, ale już nwet nie mam siły z tym walczyć. Po tylu latach nie potrafię się otworzyć. To mi cholerni ciąży, bo wiem że nie mogę trzymać tego w sobie, ale nie mogę też robić nic na siłę. Pojebana sytuacja. Nienawidzę tego mieszkania, nienawidzę tego, że najchętniej przesypiałabym całe dnie, nienawidzę zmuszać się do wstawania z łóżka, nienawidzę tej nowej rzeczywistości, bo nienawidzę zmian, choć to paradoks, bo z drugiej strony nie mogłam męczyć się w sobie z tym, że pragnęłam zupełnie innej relacji. I na nią zapracowałam. Pod tym względem jestem w tym momencie spełniona. Choć tak bardzo się ze mnie śmiali, nie wierzyli że może tak być, życzyli żeby nic z tego nie wyszło, mówili że kopnie mnie w dupę po miesiącu, a ja będę płakać  A nasza relacja trwa już 5 miesięcy, 2 miesiące jesteśmy razem i dalej wszystko idzie w bardzo dobrym kierunku. Mam nadzieję, że dalej będzie tylko lepiej. Bardzo go lubię.